Оваа книга претставува многу вредна ризница на спомени, незаборавни анегдоти, емоции, солзи, смеа и до сега нераскажани приказни на нашите соговорници кои ја имаа таа  среќа Тома Здравковиќ да биде дел од нивниот живот и кариера, како и на оние кои припаѓаат на помладата генерација, а се големи почитувачи на ликот и делото на овој голем уметник. Светли, живописни и многу впечатливи сеќавања со нас споделија: Зоран Калезиќ, Предраг Живковиќ Тозовац, Ацо Пејовиќ, Мерима Његомир, Цуне Гојковиќ, Арсен Дедиќ, Здравко Чолиќ, Лео Мартин, Жарко Лаушевиќ, Драган Џајиќ, Боки Милошевиќ, Халид Бешлиќ, Новица Здравковиќ, Драгослав Шекуларац, Раде Вучковиќ, Муарем Сербезовск, Снежана Ѓуришиќ, Ханка Палдум, Тереза Кесовија, Ана Бекута, Аца Лукас, Милутин Поповиќ Захар, Есма Реџепова, Неда Украден, Неџат Салковиќ, Данка Нововиќ и многу други. 

Сведочењето за едно време и еден човек, на кого времето не му може ништо, наиде на извонреден одзив кај читателите и почитувачите на Тома Здравковиќ чиишто песни живеат со години, од кои најпознати се: „Уморан сам од живота“; „Данка“; „Бранка“; „Дотако сам дно живота“; „Слику твоју љубим“; „Циганка“; „Тамбураши, тамбураши“; „Испод палме на обали мора“; „Проклета е ова недела“; „Два смо света различата“; „Дал је могуче“; „Кафана је моја судбина“; и на крајот онаа која е суштина на битието на Тома „Песме моје“.